«Η βιο-οικονομία μπορεί να οριστεί ως εκείνα τα μέρη της οικονομίας που χρησιμοποιούν ανανεώσιμους βιολογικούς πόρους από τη ξηρά και τη θάλασσα – όπως καλλιέργειες, δάση, ψάρια, ζώα και μικροοργανισμούς – για την παραγωγή τροφίμων, υλικών και ενέργειας» (EC 2020). Στο μέλλον, η βιο-οικονομία αναμένεται να μετατρέψει το τρέχον οικονομικό σύστημα με βάση τα ορυκτά σε ένα πιο βιώσιμο, το οποίο θα λαμβάνει υπόψη διάφορες διαστάσεις όπως η επισιτιστική ασφάλεια, η έλλειψη πόρων και η αλλαγή του κλίματος. Ο κόσμος θα αντιμετωπίσει μια αυξανόμενη ζήτηση τροφίμων και ενέργειας λόγω του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού. Ως εκ τούτου, πρέπει να ενισχυθούν οι τεχνολογίες ανανεώσιμης ενέργειας και αποδοτικών ως προς τη χρήση τους πόρων που αυξάνουν την παραγωγικότητα στη γεωργία, τη δασοκομία και την υδατοκαλλιέργεια. Ταυτόχρονα, αυτή η διαδικασία πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός των πλανητικών ορίων και χωρίς να διακυβεύονται τα οικοσυστήματα και η βιοποικιλότητά. Η βιο-οικονομία στη γεωργία σημαίνει επίσης αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ ταυτόχρονα μειώνει τις απώλειες στην παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά και επεξεργασία τροφίμων.
Η βιο-οικονομία στοχεύει στη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και την αύξηση της καινοτόμου χρήσης των πόρων σε μια ανταγωνιστική κοινωνία με τρόπο φιλικό προς το φυσικό περιβάλλον.