Ο όρος βιώσιμη γεωργία αναπτύχθηκε με βάση την έκθεση Brundtland που δημοσιεύθηκε το 1987 και βασίζεται στο ευρύτερο παράδειγμα της αειφόρου ανάπτυξης: «Η αειφόρος ανάπτυξη είναι η ανάπτυξη που ικανοποιεί τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιούν τις δικές τους ανάγκες». Στην βιβλιογραφία υπάρχουν περισσότερες από 70 έννοιες της αειφόρου γεωργίας. Αντικατοπτρίζουν διαφορετικές προτεραιότητες, ποικίλους στόχους και συγκεκριμένες αξίες για συγκεκριμένους ενδιαφερομένους.
Γι’αυτό το λόγο υπάρχουν πολλές περιγραφές της βιώσιμης γεωργίας λόγω της εκτεταμένης ανισότητας ως προς τον τρόπο που περιγράφεται η βιωσιμότητα στη γεωργία ή η αγροτική βιωσιμότητα και ως προς τον τρόπο που ακολουθείται στην διαδικασία λήψης αποφάσεων. Στην επιστημονική βιβλιογραφία η βιώσιμη γεωργία συνδέεται συχνά με την «εναλλακτική» έννοια της γεωργίας, όπως η οικολογική, χαμηλών εισροών, περιβαλλοντικά ευαίσθητη, βιοδυναμική, κοινοτική, εκτεταμένη, νωπή γεωργία, ελευθερη γονιμοποιηση, βιολογική, αναγεννητική, permaculture, συνετή χρήση κ.α.
Η αειφορία στα γεωργικά συστήματα εμπεριέχει έννοιες τόσο της ανθεκτικότητας (η ικανότητα των συστημάτων να αντέξουν δύσκολες καταστάσεις και πιέσεις) και της επιμονής (η ικανότητα των συστημάτων να συνεχίζουν να υπάρχουν για μακρές περιόδους) και αντιμετωπίζει πολλά ευρύτερα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα.